Όλα όσα μας εκνευρίζουν στους άλλους μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια κατανόηση του εαυτού μας.....


 Κάποτε ήταν ενας γεωργός που δούλευε στο χωράφι του,οταν εμφανίστηκε ένας ξένος στο δρόμο.
<<Αναρωτιόμουν>>, είπε ο ξένος ,<<τι άνθρωποι να ζόυν εδώ γύρω>>.
<<Λοιπόν, είπε ο γεωργός,<<τι άνθρωποι ζούν απο εκεί απ' όπου ήρθες;>>
<<Όχι πολύ καλοί>>,απάντησε ο ξένος. <<Είναι εγωιστές και φθονεροί και καθόλου φιλικοί.Χαίρομαι που έφυγα και τους άφησα πίσω μου.>>
<<Λοιπόν>> είπε ο γεωργός,<<φαντάζομαι οτι θα βρείς το ίδιο είδος ανθρώπων κι εδώ...εγωιστές και φθονερούς και καθόλου φιλικούς. Είναι πολύ πιθανό να μην σου αρέσει ούτε εδώ>>.
Ο ξένος συνέχισε το δρόμο του.
Λίγο αργότερα,ένας άλλος ξένος εμφανίστηκε στο δρόμο.
<<Σκεφτόμουν να μετακομίσω>>,είπε ο ξένος,<<και αναρωτιόμουν τι σόι άνθρωποι ζούν εδώ γύρω>>.
<<Λοιπόν >>,είπε ο γεωργός ,<<τι σόι άνθρωποι ζούν εκεί απ'οπου ήρθες;>>
<<Ω, θαυμάσιοι >>,απάντησε ο δεύτερος ξένος. <<Γενναιόδωροι και ευγενικοί και πολύ φιλικοί.Θα λυπηθώ πολύ όταν τους αφήσω>>.
<<Ε>>, είπε ο γεωργός, <<φαντάζομαι οτι θα βρείς τα ίδια και εδώ...γενναιόδωρους και ευγενικούς και πολύ φιλικούς ανθρώπους.Είμαι σίγουρος οτι θα σου άρεσει εδώ>>.

"Το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας είναι πως οταν αντιδρούμε αρνητικά σε κάποιον,στην πραγματικότητα είμαστε αρητικοί σε κάτι που δεν μας αρέσει μέσα μας.Έχει λεχθεί οτι τα σφάλματα των άλλων είναι σαν τους προβολείς αυτοκινητου* φαίνονται πάντοτε πιο εκτυφλωτικά απο τα δικά μας. Πολλοί έχουμε γίνει ειδήμονες στην αξιολόγηση και στην κριτική των αλλων,επειδή με τον τρόπο αυτο κρατάμε τους προβολείς μακριά απο εμάς.Το γεγονός είναι οτι τα ελαττώματα που επισημαίνουμε στους άλλους είναι συνήθως αυτά ακριβώς αυτά που δεν αρέσουν στον εαυτό μας."