~Έξω απο το παράθυρό μου~

Έξω απο το παράθυρο μου ουρλιάζει ο Άνεμος
μέσα στο μυαλό μου ξύπνησε πάλι ένας Δαίμονας
που χρόνια τώρα προσπαθώ να κατευνάσω
η Δίψα με καίει
της Ζωής τα μυστικά,
της Αλήθειας τα Πάθη
του Έρωτα το κουφάρι να σέρνω
το Εγώ μου να κρεμώ σε μεθυστικές απρέπειες θυμάμαι
πως να σταθείς στην Λησμονιά μπροστά ακέραιος
τι να πείς στο είδωλο σου που σε κοιτά με απορία
που Χάθηκες
τι έφταιξε,γιατι την Ζωή λαχτάρησα
και άφησα την Νιότη να χαθεί μέσα στης νικημένης Ψυχής μου την ομίχλη
την Αγάπη γύρεψα,
σαν άλλος Σταυροφόρος να κατακτήσω
τον άγιο τόπο της ευτυχίας
με νίκησε η θέληση μου η ίδια
με τσάκησε η καρδιά
και τώρα πως να ησυχάσει πως να παρηγορηθεί
και σε ποιά αγκαλιά να κοιμήσει το δάκρυ.

"Καλυψώ Διακίδη"